....ใบไผ่ ใบหลิว ....
......พลิ้วระเนนใบไหววู่
หลิวกรูร่วงกราวราวไห้
สายน้ำฉ่ำซับรับใย
ดั่งใครโหยหาอาทร
.....เคยพายเรือชมร่มหลิว
ลมหวิววู่หวามความก่อน
ไผ่เสียดกอหยอกยอกย้อน
ออดอ้อนซ่อนหาอารมณ์
......บึงงามลามหลิวปลิวล้อ
ไผ่กอพ้อพรูซู่......ข่ม
ใจเอยเคยไหวใคร...คม
คารมบาดหา...สะท้าน
๑๑๑๑๑