วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์
เหม็นกลิ่นคารมหวานเธอหว่านไว้
หอมกลิ่นเลือดเดือดไหลจากตาฉัน
รักระเหิดเป็นอากาศกลุ่มก๊าซควัน
ดังรูปปั้นถูกฝนกรดรดละเลง
คำคมเธอเหมือนมีดกรีดมือฉัน
ความเงียบงันขู่ฆ่ามาข่มเหง
ฉันโอดโอยโรยเกลือเนื้อตัวเอง
ความกล้าเก่งฉับพลันอันตรธาน
มีหลายคนยืนออต่อคิวรัก
เสน่ห์เธอร้อนนักทั้งปากหวาน
แววตาวอนอ้อนออดทอดสะพาน
ฉันซื่อเซ่อเผลอผ่านบานประตู
มาอยู่ในห้องรักอันแสนอุ่น
หวานละมุนไม่สร่างซาลืมตาหู
อิ่มอุ่นรักที่รินหลั่งรดพรั่งพรู
เธอมีใครซ่อนไว้อยู่
ไม่รู้ตัว
ฉันร้องไห้ภายใน ภายนอกยิ้ม
เหมือนร้อยเข็มพันลิ่มทิ่มแทงหัว
น้ำตาเคลื่อนเหมือนกลิ้งบนใบบัว
ร่วงรินรั่วร่ำไห้อาลัยลา
ปล่อยเธ
1339
3
0
หน้าส่วนตัว
