วันร้างว่างเปล่าเหงาหงอย ริ้วรอยเศร้าโศกโลกหม่น หนึ่งใจไหวหวังยังทน ควานค้นอีกใจให้คืน จืดจางอย่างนั้นฝันค้าง หรืออ้างภาระผละฝืน เธอว่าใจยังหยัดยืน แต่คล้ายเป็นอื่นไปแล้ว วันร้างว่างเปล่าเหงานัก หน่วงหนักน้ำตาผ่าวแผ่ว ดวงดาวเดียวดายฉายแวว หรือแก้วหม่นร้าวคราวคืน ห่างใจ ห่างไกล ไม่เห็น คำเธอชาเย็นขมขื่น พร่ำบอกว่ายังหยัดยืน ไม่กลายเป็นอื่นหรือไร.
4044
7
0
หน้าส่วนตัว
