ลมหนาวเยือนฝนซาฟ้าเชียงใหม่ วสันต์ไปเหมันต์มาพาใจหมอง คิดถึงเธอเธอคนดีเคยเคียงครอง บัดนี้ต้องอำลามาจากไกล (ช) ลมหนาวเยือนฝนซามาอีกแล้ว ตัวน้องแก้วใช่ร้างลาอย่าหวั่นไหว ยังคิดถึงพี่อยู่ทุกลมหายใจ กายอยู่ไกลแต่ใจใกล้ให้สัญญา (ญ) แล้วใยเจ้าหายไปไม่ส่งข่าว ไร้ข่าวคราวเงียบหายไม่เห็นหน้า คำเคยมั่นไม่สำคัญดั่งวาจา น้องลืมนาลืมบ้านดอยพี่คอยนาง (ช) อยู่เมืองกรุงมุ่งเก็บตังค์หวังกลับบ้าน เขียนกลอนกานท์ฝากให้ใช่เหินห่าง ฝากบทเพลงหอมแก้มจากนวลปรางค์ ใช่จืดจางคำรักมั่นไม่ผันแปร (ญ) ยินแต่เพ