มองดูฟ้ามืดมัวสลัวหม่น อยากให้พ้นคืนวันอันเหน็บหนาว ในราตรีที่มืดและยืดยาว มีเรื่องราวหลายหลากอยากให้ฟัง ฉันกลับมาตรงนี้ ณ ที่เก่า ตรงที่เราเคยสร้างเส้นทางหวัง ทั้งที่รู้คนดีไม่อินัง ฉันก็ยังตัดใจไม่ได้เลย เพราะตรงนี้ที่นี่ไม่เหมือนเก่า มันเงียบเหงาใช่ไหมหัวใจเอ๋ย แม้ดอกแก้วกลิ่นกรุ่นจะคุ้นเคย มันชดเชยมิได้ถ้าไร้เธอ