นายธนา
มองแสงไฟนีออนตอนค่ำคืน
คงดาษดื่นคู่เมืองไม่หลับใหล
เสียงรถลาวิ่งวนสับสนใจ
ใครต่างใครไขว่คว้างบนทางจร
หนาวสายลมขมขื่นในคืนเคลื่อน
เปิดทีวีเป็นเพื่อนเหมือนวันก่อน
ใจเหว่ว้าทุกคราหลับตานอน
จะหาสุขสักตอนไร้วี่แวว
ไม่มีดาวเดือนหงายฉายกลางทุ่ง
ฟ้าเมืองกรุงสูงด้วยตึกเป็นปึกแถว
จะหาดาวที่ไหนให้แสงแพรว
บังมิดแล้วท้องฟ้าหนาหมอกควัน
เหงาไหมเหงาเศร้าใจสุดไกลบ้าน
สู้ไหมสู้ไม่คร้านต้องสานฝัน
อาจท้อบ้างเหนื่อยบ้างก็ช่างมัน
ยังมุ่งมั่นเพื่อใครที่ไกลมา
อีกคืนหนึ่งแล้วหนอ ณ ที่นี่
ที่ที่ไกลบ้านเราหนักหนา
แม้นร้องไห้ไม่เป็นไรเช็ดน้ำตา
แล้วเดินหน้าคว้าฝันกลับบ้านเรา