อัลมิตรา
..๏ ล่วงวันแล้วโรยรา..............แม้นงามตาโสภาพรรณ
หลายหลากมากสีสัน..............ต้องพลิกผันพลันซีดเซียว
งดงามเมื่อยามแย้ม...............ชื่นกลิ่นแกมหอมครู่เดียว
พอใจใคร่แลเหลียว................กลับแห้งเหี่ยวให้โหยหา ฯ
..๏ พริ้มพิไลเมื่อภายแรก.......แล้วผิดแผกแปลกลักขณา
ใบดอกออกงามตา.................ต้องไร้ค่าไม่น่าชม
เวลามาคุกคาม......................ทั้งทาบทามลวนลามข่ม
บุปผชาติอาจหมองตรม..........ต้องแรงลมต่างเรรวน ฯ
..๏ สรรพสิ่งซึ่งปรากฏ...........ให้กำหนดอย่างถี่ถ้วน
สิเนหามาเย้ายวน.................จนแปรปรวนจึงห่วงใย
สิ้นแล้วศุภลักษณ์...................แม้ประจัก
1487
11
0
หน้าส่วนตัว
