ไร่ผาสุก กาญจนบุรี
เป็นโชคดี ของฉัน เมียนั้นสวย
บ้านร่ำรวย มากเงินทอง น้องเศรษฐี
ตระกูลใหญ่ เอ่ยไป ใครรู้ดี
ความมั่งมี ไม่อยากคุย ถุยความเฮง
เพื่อนมากมาย มองฉัน นั้นตกถัง
คงได้นั่ง สุขสบาย อายฉิบเป๋ง
อยู่ทำงาน จันทร์ถึงศุกร์ ซุกความเซ็ง
ต้องรีบเร่ง เดี๋ยวไม่ทัน แม่พลันชม
เสาร์อาทิตย์ เธอบอกไว้ ไปเสริมสวย
อยู่บ้านช่วย ทำพะแนง แกงหอยขม
เสร็จซักรีด เช็ดห้องนอน หมอนผ้าพรม
หุงข้าวต้ม แล้วถูบ้าน ล้างจานคอย
มีคนใช้ ช่างแสนดี เหมือนมีแม่
เฝ้าดูแล คนรับใช้ ไม่ท้อถอย
เพราะรักเมีย ต้องทนนั่ง ทำตาลอย
เฝ้ารอคอย วันเธอลับ กลับบ้านเดิม