20 มกราคม 2565 13:45 น.

นักเดินทาง

คีตากะ

ทุกย่างก้าวหนาวร้อนสัญจรทั่ว
โลกมืดมัวซอกแซกแบกกระเป๋า
ทั้งไกลใกล้ใต้หล้าทาทาบเงา
บนถนนเปลือยเปล่าอันเทาทึม
แบกพาใจใส่เป้เพียรเร่ร่อน
ค่ำก็นอนในราตรีที่เคร่งขรึม
สำรวจโลกครึ่งตื่นสะลือสะลึม
เสียงพำพึมท่องปรัชญาตำราเรียน
แต่ละก้าวดั่งบันไดไต่ดั้นด้น
หมายสืบค้นความหมายร่ายขีดเขียน
รินหยาดเหงื่อน้ำตาแทนค่าเรียน
หมายส่องเทียนในโลกมืดจนชืดชา
โลกที่เห็นเป็นตามแต่ความคิด
ผลผลิตแห่งใจให้กังขา
แจ้งแห่งจิตโลกก็ไร้ในมายา
แสวงหานอกกายจนสายเกิน
ธรรมชาติแท้ไซร้ไม่เคยเปลี่ยน
โลกโล่งเตียนดับดินสินธุ์ตื้นเขิน
ชนตกตายว่ายเวียนใช่บังเอิญ
ทุกก้าวเดินมีเหตุเจตจำนง
เพียงกฎเกณฑ์เข้าใจหรือไม่เล่า
โลกเพียงเงาใช่แท้แค่ฝุ่นผง
ท่านสร้างกฎตราไว้ให้ดำรง
ใช่ลุ่มหลงลักษณาตามืดมน
ศาสนามาที่หลังการสร้างโลก
ล้วนอุปโลกน์กันไปให้สับสน
เพียงปลอบโยนยามร้าวให้ชาวชน
ยึดผู้คนด้วยวิถีพิธีการ
เมื่อจิตรู้มิห่างไกลวิสัยนัก
ไยมิพักสำรวจตรวจสังขาร
เดินทางสู่มรรคามหายาน
สิ้นสุดการปุจฉาค้นหาธรรม...
18 มกราคม 2565 15:19 น.

ปัจฉิมกาล

คีตากะ

บุราณกาลนานมาจารึกไว้
แฝงเร้นนัยอักษรซ่อนอรรถา
ผู้ส่งสาส์นเผยพจน์รจนา
คำศาสดาพยากรณ์ก่อนสิ้นกาล
ลางบอกเหตุเลศนัยนับได้หก
จึ่งสาธกยกพลางอ้างหลักฐาน
หนึ่งศีลสัตย์ทั้งหลายมลายลาญ
ปรากฏมารปีศาจดาษดาดิน
เสพสุราฆ่าสัตว์บำบัดท้อง
ผัวเมียต้องแยกทางต่างผายผิน
ปราศสัตย์ซื่อถือไว้ให้ชาชิน
ผู้ใหญ่สิ้นคุณธรรมนำผิดทาง
สองควันไฟลามโลกวิโยคทั่ว
ฟ้ามืดมัวบังตาพาหม่นหมาง
ว่าไฟป่าโลกร้อนซ่อนอำพราง
ภูเขาต่างพ่นไฟให้ตะลึง
สามสัตว์ร้ายจากนรกพาอกสั่น
พรากชีวันมานุษสุดคาดถึง
ซ่อนในเชื้อโรคร้ายหมายฉุดดึง
ระบาดครึ่งค่อนโลกพาโศกตรม
สี่ครั้นความวุ่นวายมากมายเห็น
ชนทุกข์เข็ญขาดแคลนแสนขื่นขม
ภัยพิบัติกระหน่ำซ้ำนิคม
ค่อยเพาะบ่มความขัดแย้งรุนแรงตาม
ห้าหากถึงซึ่งเหตุการตายหมู่
ลางให้รู้โลกาน่าเกรงขาม
เร่งกลับใจให้ทันมั่นพยายาม
ก่อนรุกลามถึงตนทนโศกา
หกสุรีย์ขึ้นทิศประจิมริมขอบโลก
ย่อมวิโยคดับดินสิ้นสังขาร์
มาตรแม่เหล็กกลับขั้วทั่วพสุธา
โลกผิดท่าหมุนกลับทาง...ร้างชีวัน...
นำมาจาก www.suprememastertv.com (คำทำนายโบราณ)
21 ธันวาคม 2564 21:33 น.

แมวจอมซน

คีตากะ

b7f44f4a599bd880f61a26d622dd38f1.jpg
แมวจอมซนสีดำราวน้ำหมึก
ค่ำคืนดึกแฝงกายชายตาหา
บนกำแพงหมอบนิ่งอิงชายคา
จับจ้องตามองทางอันว่างเปล่า
บนถนนเปลี่ยวร้างท่ามกลางดึก
ดูล้ำลึกเลื่อนลอยและหงอยเหงา
สุนัขจรมุสิกชาติปราศแม้เงา
สิ่งใดเล่าเจ้าคอยในรอยกาล
มาตรรอคู่สู่สมกลางลมหนาว
คงรวดร้าวเอกาน่าสงสาร
ลมเย็นเยียบยิ่งนักจักแผ้วพาน
ยากใครผ่านพ้นแน่แม้นาที
ไฟถนนเลือนรางกลางคืนเปลี่ยว
คงโดดเดี่ยวเช่นเจ้าเปล่าวิถี
จะเหลียวแลหาใครก็ไม่มี
ยิ่งราตรียิ่งดึกนึกเวทนา
แมวราตรีจอมซุ่มแห่งมุมตึก
สุดคาดนึกเป็นไปในปริศนา
เพียงเคลื่อนไหวไร้รอยน้อยพบพา
ชั่วพริบตาหายวับกับราตรี...
12 ธันวาคม 2564 13:03 น.

ธรรมบาล

คีตากะ

267288c6aa38c531cff8f8b2192012bc.jpg
				
9 ธันวาคม 2564 11:03 น.

นักทำนาย

คีตากะ

ไม่จำต้องจับยามสามตาหยั่ง
ไม่ต้องนั่งดูดาวเด่นพราวสรวง
ไม่ต้องพึ่งโหราชะตาดวง
ก็พอล่วงรู้อนาคตหมดหวังใด
ถึงไม่มีทิพย์ญาณการหยั่งรู้
ถึงปราศตาทิพย์ดูก็รู้ได้
ถึงปัญญาต่ำต้อยน้อยเพียงไร
ก็เตรียมใจยอมรับกับความจริง
ภาพมันฟ้องหลักฐานพยานชัด
ด้วยบาปซ้ำกรรมซัดมัดทุกสิ่ง
นั่นเหวลึกเบื้องหน้าพาดำดิ่ง
อนาถยิ่งชาวโลกต้องโศกครวญ
หนทางแก้แค่พลิกเพียงฝ่ามือ
กลับยึดถือตัวตนทนกำสรวล
หยิ่งทะนงผยองต้องคร่ำครวญ
ฉลาดเลิศล้วนเลยตกนรกทราม
เห็นแมงเม่าเข้ากองเพลิงเริงถลำ
เพียงตอกย้ำชีวินสิ้นคำถาม
โลกกว้างใหญ่ไพรกว้างทางงดงาม
ไยเดินตามแมงเม่าน่าเศร้าจริง...
Lovers  0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings  คีตากะ เลิฟ 0 คน
Lovers  4 คน เลิฟคีตากะ
Lovings  คีตากะ เลิฟ 1 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟคีตากะ
Lovings  คีตากะ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงคีตากะ