12 เมษายน 2556 20:35 น.
คีตากะ
ห่างไกลกันเพียงกายแต่ใจใกล้
ขอเพียงใจมีรักตระหนักมั่น
สร้างความดีรอพี่มาหาแจ่มจันทร์
ร่วมสุขสันต์สำราญรักหวานทรวง
เหินห่างไปแต่ใจใช่เปลี่ยนผัน
ทุกวารวันคิดถึงคำนึงหวง
กลัวใจเจ้าหลงใหลให้ใครควง
คงช้ำทรวงแน่แท้หากแปรใจ
รอพี่รับกลับวิมานสานรังรัก
คงสุขนักเคียงเจ้าเฝ้าหลงใหล
ประคองพักตร์หอมชื่นรื่นฤทัย
จนอิ่มใจชดเชยเคยห่างกัน
ขอรักอย่ารู้คลายแหนงหน่ายจิต
เพียรอุทิศหัวใจอย่าไหวหวั่น
ตราบฟ้าดินสิ้นลงคงรักกัน
เพื่อเสกสรรตำนานรักประจักษ์ชน....
28 พฤษภาคม 2556 01:37 น.
คีตากะ
วันเวลาล่วงไปหายใจเปล่า
มีความเหงาเป็นเพื่อนเหมือนเงาฉัน
สุขบางคราเหว่ว้าล้าบางวัน
นั่งคอยฝันมีใครเข้าใจเรา
พอมีใครผ่านมาห่วงหาหน่อย
หลงเพ้อลอยไปไกลคนใจเหงา
ปล่อยใจง่ายหมายปองจองเพียงเงา
เลยพบเศร้าเหมือนก่อนนอนระบม
เพียงทำไปตามใจสั่งทั้งรู้เจ็บ
ทนหนาวเหน็บนานมาพาขื่นขม
รักใครง่ายเกินไปใจระทม
ไขว่คว้าลมลวงเล่นเป็นเหมือนเคย
รู้ทั้งรู้เธอเฉยชาหาร้อนจิต
เหตุเราคิดมากไปใจเปิดเผย
เป็นคนซื่อถือรักจริงเขายิ่งเย้ย
เห็นเราเชยต่ำค่าหาจริงใจ..........
1 สิงหาคม 2558 00:51 น.
คีตากะ
ล่องเรือมาหารักเพียงสักคน
ท่องสายชลหลากห้วงดวงใจเหงา
หวังพบเจอเธอนั้นอันเป็นเงา
ทิ้งความเปล่าเปลี่ยวจิตนิจนิรันดร์
ล่องเรือมาหารักสักคราครั้ง
คอยวาดหวังพบใครเข้าใจฉัน
คนโซโซโอ้เราเศร้าจาบัลย์
หวังสักวันพบเจอเธอแสนดี
ล่องเรือมาหารักสักคนหนึ่ง
มีจิตซึ้งซ่านทรวงไม่ลวงหนี
พร้อมร่วมเรียงเคียงอยู่คู่ชีวี
เอื้ออารีชาวเรือเผื่อแผ่ใจ
ล่องเรือมาหารักสักคนพบ
หมายเพียงจบเรื่องรักหนักใจไหว
ครองความโสดโดดเดี่ยวเปลี่ยวหทัย
อยากมีใครคลายเหงาสิ้นร้าวราน
12 เมษายน 2556 20:38 น.
คีตากะ
ทุกถ้อยคำเธอเอ่ยเคยบ่งบอก
กลั่นกรองออกจากใจได้เสนอ
มิเคยลืมปลื้มใจยามได้เจอ
รักล้นเอ่อเต็มทรวงดวงฤทัย
แทนความหมายมากมายสายใยรัก
ตรึงสลักดวงจิตคิดหวั่นไหว
แอบหมายปองจองเธอเป็นเช่นแรงใจ
คอยฝันใฝ่เพียงเธอเพ้อทุกครา
เพียงคำนั้นวันนี้จึงมีฝัน
เฝ้าผูกพันเรื่อยไปใจหรรษา
กำลังใจมอบให้ในแววตา
แค่กานดาหันมองต้องพบเจอ
ยังยิ้มแย้มแกมเศร้าเหมือนเหงาเหงา
คอยแต่เฝ้าห่วงใยให้เสมอ
รักแสนรักจากใจให้แก่เธอ
มิเคยเผลอมองใครในสายตา
แม้นเธอลืมเลือนรักสักวันหนึ่ง
คงคิดถึงไปนานพานโหยหา
แต่ยังดีที่เคยรักปักอุรา
มีเธอมาเคียงใกล้หัวใจกัน
21 มกราคม 2551 02:12 น.
คีตากะ
คืนจันทร์แจ่มแอร่มฟ้า
แซมดาราพาเฉิดฉาย
ดอกราตรีผลิกลีบพราย
หอมมิคลายตามสายลม
กลางคืนเหงาเจ้าเบ่งบาน
งามตระการสะคราญสม
หอมปนเศร้าเฝ้าชื่นชม
เงามืดห่มจมเลือนราง
ใจคิดถึงหนึ่งคนไกล
ลาลับไปจนไกลห่าง
รักเคยหวานพานอับปาง
เปลี่ยนเส้นทางแรมร้างไกล
ฟังเพลงเศร้าเคล้าราตรี
ดวงฤดีนี้หมองไหม้
หลงรอคอยจนน้อยใจ
ด้วยคนไกลไม่หวนคืน
ราตรีล่วงกลีบโรยรา
หนึ่งกานดาพาสะอื้น
ใต้แสงจันทร์ทุกวันคืน
จำใจฝืนยืนรอคอย
หอมเพียงกลิ่นสิ้นดอกช่อ
ก่อนลออชนรอสอย
บัดนี้เหลือเพียงร่องรอย
จวบดาวน้อยด้อยแสงลง
เฉกความรักจมปลักเศร้า
ไร้แม้เงาเฝ้าแต่หลง
คร่ำครวญเพ้อเหม่อพะวง
รักล่วงลงดั่งราตรี
โอ้ความหอมย้อมความมืด
จิตเย็นชืดชาหม่นศรี
เจ้าอยู่ไหนในคืนนี้
ท่ามราตรีไม่มีเงา
โดนคำสาปตราบาปรัก
ให้รู้จักแต่ความเศร้า
เหมือนราตรีสีขาวเนา
ยืนเปลือยเปล่าเฝ้าราตรี
กลิ่นหอมจางรักร้างไกล
นางโหยไห้รักหน่ายหนี
สิ้นเดือนดาวพราวโสภี
ดอกราตรีนี้โรยรา
ดอกราตรีลาล่วงแล้ว
ไยดวงแก้วยังคอยหา
ฝืนโศกตรมถมอุรา
มินานช้าอุษาเยือน.......
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1725
