เมื่อหนาวกราย
ระพินทร์
เมื่อลมหนาวเยื้องกรายกับสายหมอก
ไหวระลอกผ่านผิวเป็นริ้วสาย
อรุณรุ่งทิวานภาพราย
ดังว่าวายวสันต์ล่วงอีกช่วงวาร
ประกายพรึกเด่นดวงจับสรวงจ้า
เมื่อรุ่งรางจันทราทิวาหวาน
ถึงแล้วหนอเหมันต์อีกวันวาร
เข้ามาสานต่อฝนอีกหนครา
เมื่อหนาวก่อนตอนนี้ฤดีแผ้ว
รักยังแพรวนุชสนิทเสน่หา
ยังมิทันทั่วทดจรดเวลา
รักก็มาจืดลบจบฤดู
หนาวลมพรายผ่านผิวสยิวเนื้อ
หนาวน้ำค้างพร่างเจือยังหนาวอยู่
หากที่หนาวสุดนับ ลับพธู
เช่นเรารู้ครวญคราวว่า หนาวใจ
มองทิวาวาดแวงเจิดแสงจ้า
จากขอบฟ้าลับลิ่วทิวไศล
หนาวลมลอยค่อยลดปลิวปลดไป
แต่หนาวใน รักร้าง ยังพร่างพรม
ขอบคุณภาพ จาก http://www.o2blog.com
ขอบคุณเพ
หน้าส่วนตัว
วันเกิดสมาชิก
สมาชิกใหม่
สมาชิกเขียนเยอะ
2944
35
