ระยิบพร่างแพรวพราว...สกาวฟ้า
กวาดสายตาซ่อนเร้น...ความเป็นห่วง
คะนึงนักหวั่นไหว...คล้ายโลก-ลวง
ก่อนดาวล่วงลับลา...น้ำตาริน

นี่ก็เนิ่นนานนัก...ที่จากมา
ห่างมารดาไกลบ้าน...ไกลฐานถิ่น
ป่านนี้ท่านคงห่วง...สร้อยบ่วงจินต์
หวังได้ยินเรื่องราว...ลูกบ่าวชาย

คิดถึงนักแม่จ๋า...อุราผวน
จิตรัญจวนถึงท่าน...ผ่านจันทร์ใส
ขอมารดาสุขสันต์...อย่าหวั่นใจ
ไม่นานไกลลูกรัก...จักหวนคืน

พ่อที่อยู่ปลายฟ้า...อย่าถวิล
ลูกจะผินคืนถิ่น...สู่ดินผืน
คอยดูแลแม่รัก…พร้อมพรักชื่น
แต่ค่ำคืน(นี้)ลูกล้า...น้ำตานอง...