ความรักก่อตัวขึ้นที่ละเล็ก ละน้อย
รู้สึกอยู่บ่อย ๆ ถึงความห่วงใย ห่วงหา
เธอหว่านเมล็ดรัก ดูแลตลอดมา
จนวันนี้รู้สึกว่า ต้นรักผลิดอกไม้บานเต็มหัวใจ

ผีเสื้อ แมลงปอ บินว่อน
คงได้กลิ่นหอมของดอกไม้ที่โอนไหว
สายลมเคลื่อนตัวผ่านมาทักทาย
ราตรีกาลส่งน้ำค้างสร้างความชุ่มช่ำไม่เว้นวัน

ในความห่างไกลไม่เคยว่างเปล่า
เพราะรักเรายังอบอวลอยู่อย่างนั้น
ทุกพื้นที่ใจมีเธอ...คนแห่งความผูกพัน
ร่วมกันปลูกดอกไม้สารพันตรงกลางใจ

มีบทเพลงดอกไม้ไหวแช่มช้า
เคลื่อนตัวท้าสายลมหนาวส่งความหอมไปให้
เธอได้กลิ่นความรักที่แฝงมากับดอกไม้หรือเปล่าคนไกล
นั่นคือความห่วงใย+ความจริงใจ ที่มีให้เธอ

อยากให้เธออบอุ่น