พระจันทร์ลอยน้
1.
ทุกครั้งที่ผมเงยหน้ามองดูห้องทำงานของตัวเอง ผมรู้สึกอยากถอนหายใจให้ได้ทุกครั้งไป จากชั้น 7 ของตึกนี้ ผมมองเห็น สวนสาธารณะด้านล่าง อาจเรียกได้ว่านี่เป็นเรื่องดีๆ เรื่องเดียวบนความโชคร้ายของผม ทุกๆ บ่าย ความรู้สึกที่เบื่อหน่ายมักจะมาเยี่ยมเยียนผมเสมอ โดยไม่สนว่าผมจะต้องการหรือไม่ บางทีการได้มองสีเขียวๆ ของต้นไม้นั้นก็พอที่จะเจือจางความหน้าแน่นของความเบื่อหน่ายที่ทับถมในจิตใจของผมได้ดีทีเดียว
เหมือนกับบ่ายวันนี้ (และทุกๆ วัน) หลังการประชุมที่เต็มไปด้วยการคิดเพื่อแสวงหารายได้และกำไร อุบายแห่งการแย่งชิงเงินตรา และกลวิธีแห่งการดึงผู้คนให้ห่างไกลจากวิถีแห่งธรรมชาติ เพื่อให้กลมกลืนก
745
0
0
หน้าส่วนตัว
