พิมญดา
ฉันเหมือนนกหลงทางกางปีกหัก
ตกลงมาพักรักษาบ้านหลังหนึ่ง
บ้านหลังนี้มีความรักความคะนึง
บ้านที่ซึ่งไม่เรียกร้องเงินทองใคร
ให้ฉันอยู่อย่างเสรีฟรีในบ้าน
เติมเต็มจินตนาการให้สดใส
ไม่ต้องจ่ายค่าน้ำและค่าไฟ
เม้นเท่าไหร่ไม่ต้องจ้างสำนักพิมพ์
ฉันไม่ใช่กวีมีชื่อเสียง
เลยไม่เสี่ยงที่จะเขียนเรื่องหยุมหยิม
เรื่องอาหารไม่ถนัดเขียนให้ชิม
เรื่องของพิมญดามาฟังไว
ฉันไม่ใช่กวีมีศรีศักดิ์
ฐานันดรแห่งรักฉันยิ่งใหญ่
ดั่งนางทาสในบ้านกลอนเช็ดถูไป
เป็นนางในไทยโพเอมเต็มใจมา
ฉันไม่ใช่กวีหิวกระหาย
ฉันมาหาความหมายใต้ฟากฟ้า
โลกใบนี้เต็มไปด้วยอักษรา (รึจะเปลี่ยนเป็นกบในกะลาก็ได้นะคะ..อิอิ)
ส
2777
29
0
หน้าส่วนตัว
