เรื่องสั้น นิยาย

เรื่องเล่าของคนหลงผิด...

18 ปี ได้สอนอะไรๆให้กับชีวิตของฉัน ไม่ว่าจะสุข ทุกข์ หรือปัญหาต่างๆที่ฉันเฝ้าสู้ทนมา และกำลังใจที่สำคัญของฉันคือ แม่ และคนที่ฉันรักมากที่สุด แต่ในบางที คนที่เรารักมากที่สุดก็อาจเป็นคนที่เราเกลียดมากที่สุดได้เหมือนกัน 
  	“พ่อ” ฉันได้รู้จักเขาตั้งแต่ฉันได้ลืมตาดูโลก ฉันใช้เวลาอยู่กับพ่อได้เพียง 10 ปีเท่านั้น พ่อก็จากฉันไปอย่างไม่มีวันกลับ มันเป็นวันที่ฉันมีความรู้สึกราวกับว่า โลกทั้งใบได้แตกสลายลงไปต่อหน้าฉัน 
	“แม่” ผู้หญิงคนนี้ได้สอนอะไรฉันหลายๆอย่าง ฉันรักเขามาก ฉันมีความผูกพันกับแม่มากกว่าพ่อ อาจเป็นได้ว่า แม่เป็นคนที่อยู่เคียงข้างฉันทุกเวลาก็ได้ 
	ถึงแม้ว่าแม่เป็นคนที่ฉันรักมาก แต่ว่าฉั				
 615    0    0