ม่านดอย
ดวงฤดีเงียบเหงาเศร้าโหยหวน
แสนรัญจวนหวนไห้อาลัยหา
ยอดหทัยสายสวาทนิราศลา
อนิจาไปลับไม่กลับคืน
คิดถึงถ้อยวลีที่แม่สอน
พออ่านกลอนพระคุณแม่แลสุดฝืน
ระลึกกถึงวาจาพากล้ำกลืน
ทุกวันคืนแม่จ๋าลูกอาดูร
คิดถึงแม่ทุกคราน้ำตาไหล
ความเอ็นดูรู้แก่ใจไม่มีสูญ
รักห่วงหวงลูกน้อยคอยเกื้อกูล
อีกเพิ่มพูนหนุนนำลูกถูกวิธี
ต่อนี้ไปใครเล่าเฝ้าพร่ำเพรียก
คอยร่ำเรียกห่วงหาลูกยาหยี
รับประทานอาหารนะคนดี
ตื่นเสียทีสายแล้วเจ้าแก้วตา
กลับแล้วหรือเจ้าเอยแม่เอ่ยทัก
คอยฟูมฝักลูบไล้ปลายเกศา
ลูกออเซาะเว้าวอนอ้อนวาจา
นอนหนุนขาพาสุขลืมทุกข์ตรม
ทุกคืนวันร้องไห้ใจแทบขาด
โอ้อนาถดวงฤทัยให้ขื่นขม
ต่อแต่นี