๏ ใช่อยากดังดั่งเธียรเฝ้าเขียนอ่าน ร่ำจดจารกลกลอนอักษรศิลป์ ด้วยเพราะด้อยสร้อยศัพท์ประดับจินต์ แต่มิสิ้นพยายามทำตามครู ใช่หวังเด่นเช่นปราชญ์เก่งกาจกล้า ไร้ปรัชญาทฤษฏีที่เลิศหรู เพียงอยากเรียนเขียนอ่านจดจารดู ถามผู้รู้หากขัดข้องทำนองกานท์ ความรู้เพียงหางอึ่งซึ่งนิดน้อย ยามผิดถ้อยกลอนโคลงน่าสงสาร ขายขี้หน้าครูบาและอาจารย์ ที่เพียรสานสั่งสอนจนอ่อนใจ วอนครูบาอาจารย์อย่าพาลเบื่อ โปรดจุนเจือศิษย์เขลามิเอาไหน วันข้างหน้าเด่นดังยังซีไร้ท์(ชีพไร้) สิ่งเทิดไว้คือคุณครูผู้ชี้ทาง ๚ะ๛
1220
5
0
หน้าส่วนตัว
