แทนคุณแทนไท
เศร้าได้แต่อย่านานจะพาลแย่
โลกนี้ไม่แน่แท้ย่อมแปรผัน
ประสาไรกับใครแปลกหน้านั้น
มาพบกันเพื่อพรากแล้วจากจร
เป็นแค่เพียงสมมุติยุติได้
หลงเหลือไว้แค่ฝันในวันก่อน
จากเป็น "เรา" เปลี่ยนเป็นเงาอย่ารานรอน
โลกละครชีวิต นิมิตเป็น
การจากไกลขอให้น้อมใจนิด
อย่าถือโทษโกรธผิดในคิดเห็น
การจากกันเมื่อไหร่ใช่ประเด็น
อย่างน้อยเราก็ได้เห็นความรักงาม
สอนหัวใจไว้เถิดไม่เกิดทุกข์
และปลอบปลุกหัวใจไร้คำถาม
ที่เปล่าจะค้นหาถ้อยนิยาม
ว่าไย "ความรัก" นี้เจ็บปวดนัก
นี้คือถ้อยจากผู้เคยถอยทัพ
และติดกับ หวังที่รุกจนทุกข์หนัก
และปร่าปวดรวดผ่าวจนร้าวภักดิ์
จนตำหนิความรักอย่างน่ากลัว
เคยรั
1788
18
0
หน้าส่วนตัว
