อย่าทำเป็นเห็นใจในตัวฉัน เชิญเธอนั้นมีสุขไปเถิดหนา อย่าทำเป็นเสียใจที่ผ่านมา เพียงวาจาแกล้งทำอย่างจำใจ เลี่ยงไม่ได้เจอกันมันตรงหน้า เธอทำตาแวววาวพราวน้ำไหล ทำออดอ้อนย้อนยอกบอกต้องไป แสนเสียใจต้องจากวันพรากกัน อันที่จริงสิ่งทำ ย้ำแกล้งหลอก คนช้ำชอกจริงแท้แน่คือฉัน แกล้งเสียใจร่ำไห้ทำไมกัน ความจริงมันก็รู้อยู่แก่ใจ เชิญเถิดหนาคนดีให้มีสุข คนจมทุกข์คนนี้ที่หวั่นไหว อย่าทำเป็นร่ำร้องก้องไปไย เมื่อในใจไม่เป็นเช่นกระทำ....