ลูกกลิ้ง
รัตติกาลผ่านมาหลายคืนค่ำ
ใจยังช้ำร่ำไปในยามหนาว
อีกกระทงหลงทางร้างอีกคราว
ปล่อยให้หนาวคนเดียวเปลี่ยวหัวใจ
คืนวันเพ็ญเดือนสิบสองต้องหมองเศร้า
นั่งกอดเข่าเฝ้ามองเขาสดใส
เพราะขาดคู่ชูชื่นรื่นฤทัย
ทอดอาลัยให้หนาวและร้าวทรวง
อยู่คนเดียวเปลี่ยวกายอะไรนี่
อยากจะมีคนไว้ให้คอยหวง
เพื่อได้เป็นเช่นเพื่อนและคู่ควง
จะคอยห่วงดวงใจไร้ผองภัย
อธิฐานผ่านกระทงก่อนลงน้ำ
ด้วยถ้อยคำย้ำไว้ได้คู่ไหม
แต่กระทงหลงทางห่างเสียไกล
ลอยเดียวไปในคงคาสายวารี
หากปีหน้าฟ้าใหม่ให้มีคู่
ไว้คอยอยู่ดูกระทงดงแสงสี
ได้กอดแขนแถมช่วยอวยวจี
สุขฤดียิ่งนักถ้ารักกัน
แต่ปีนี้มีเหงามาเฝ้าหา
หนาวอุราพลางไ
859
13
0
หน้าส่วนตัว
