..๏ คราคืนหนาวดาวกระจ่างหว่างห้วงหาว เดือนก็พราวพริ้มประพายเฉิดฉายแสง แต่งฟ้างามล้ำพิไลไม่เปลี่ยนแปลง ดั่งขันแข่งเปล่งประกายในราตรี แม้นลมล่องต้องกายให้หนาวเนื้อ แต่อุ่นเอื้อด้วยไฟใกล้น้อง-พี่ มอบความรักประจักษ์จิตมิตรไมตรี แม้นหนาวมีมากน้อย...พลอยอุ่นใจ ให้รื่นรมย์ผสมผสานกานท์ร้อยแก้ว ทั้งเจื้อยแจ้วสกุณาพฤกษาไหว ช่างเพราะพริ้งรื่นฤดีดนตรีใด ? แสนตรึงใจใต้ฟ้าจันทรา-ดาว ถ้อยถามไถ่สารพันในวันก่อน ความทุกข์