ม้าก้านกล้วย
รอบรอบรั้วเรียงรายขจายกลิ่น
ดอกบางบิ่นบอบเบาเจ้าขาวสวย
ชันช่อชูชวนชมสมสำรวย
ลางสลวยแฝงเสน่ห์ให้เหหัน
สเลเต ชาติเกิดก้ำเจ้าต่ำต้อย
แต่มิด้อยค่าควรสวนสวรรค์
โดดเด่นกว่า มาลา นานา พรรณ
ขาวเจ้านั้นขาวสะอาดปราศมลทิน
หอมมิใช่แปรงเปล่งเก่งเกินกว่า
ผองผกาทั้งมวลชวนถวิล
หอมแค่หอมปรายโปรยโรยระริน
เพียงได้กลิ่นสุนทรีดังวิมาน
สัมผัสนั้นพลันวาบกำซาบซึ้ง
เมื่อครั้งหนึ่งในห้วงไหวหัวใจหวาน
สเลเตข้างรั้วยั่วเบิกบาน
พร้อมตำนานรักจริงใจเธอให้ฉัน
สเลเตโรยกลิ่นเตือนเหมือนสักขี
ดอกเจ้าสีขาวย้ำให้จำมั่น
วันที่มอบหัวใจให้ต่อกัน
วันที่ฉันเข้าใจเราเข้าใจรัก
แล้วคราใดที่หัวใจสงสัยเธอ
อาจจะเผลอยามห่