กลอน - กลอนกำลังใจ

กลอน โคลง กาพย์ยานี

กลอนดีๆนับแสนกลอนจากนักเขียนมากมาย ผู้ถ่ายทอดเรื่องราวความสุข เศร้า เหงา รัก จากคมความคิดสู่คมอักษร

ความหลัง-ความหวัง

แดดเช้า

รากที่หยั่งลงลึกตรึกลงย้ำ
ยิ่งลึกนำความแกร่งทนแรงถอน
กิ่งก้านที่แผ่ใบไหวครรลอง
สาขาต้องขยายคล้ายแผ่ทาง

ใบที่ร่วงท่วงทำนองเพลงพร้องเพรียก
สายลมเรียกความหวังมาสั่งสร้าง
ผลิใบใหม่ไหวพลิ้วริ้วลมบาง
ยอดใบอ่อนแผ่กว้างวางเส้นทอ

แสงสีทองต้องใบอ่อนซ้อนใบสวย
รากก็ช่วยลำเลียงเลี้ยงใบก่อ
ด้วยความหลังหยั่งลึกผนึกรอ
รากแก้วพอผลึกฝันสร้างสรรค์งาน

รากที่หยั่งคือ "ความหลัง" ที่หยั่งราก
ยิ่งลึกมากยิ่งแกร่งทนแรงต้าน
ขยายหน่อหล่อเลี้ยงเพียงตำนาน
เพื่อกิ่งก้าน ทอ "ความหวัง" สะพรั่งงาม.				
 1036    0    0