นักกลอนสัญจร เป็นนักกลอนสัญจรหรืออ่อนล้า ใต้ร่มไม้ชายป่าต้องกล้าฝัน ใช่คุดคู้ซวนเซพ่ายเหมันต์ ตราบตะวันส่องฟ้ายังท้าทาย เพื่อจดจารกลอนกานท์เป็นสารแจ้ง บันทึกฝุ่นดินแล้งธารแห้งหาย หลากเส้นทางบากบั่นเกินบรรยาย พบจุดหมายสุดสิ้นแดนดินใด เพียงร่มรื่นสดชื่นในคืนค่ำ เคลิ้มดื่มด่ำเดือนดาวพร่างพราวไสว แว่วเสียงปลุกนกกาจากป่าไพร พร้อมก้าวไปเรียนรู้เคียงผู้คน พร้อมมิ่งมิตรอุทิศชีวิตสุข เพื่อปลอบปลุกคนพ่ายพอคลายหม่น ให้ยืนหยัดศักดิ์ศรีเสรีชน รักถิ่นตนเคยเนาแต่เก่ามา!ฯ อริญชย์ ๒๓/๑/๒๕๕๖