ผู้ชายคนเดิม
..สงบเงียบ ..ไม่ไหวติง
นั่งมองบางสิ่ง..ลับหาย
คำนวณเวลา..มากมาย
เรื่องราวคล้าย..จะลบเลือน
..ภาพเก่า-เก่า..วันก่อน-ก่อน
ยังขุดคลอน..อารมณ์เปื้อน
ไม่อาจลบ..รอยน้ำตาเกลื่อน
ที่บิดเบือน..กลับยิ่งทรมาน
..รู้ว่าเหงา..เข้าบั่นทอน
ความคิดถึงเข้าซุกซ่อน..ไหวซ่าน
อยากตะโกนบอกว่า..ทรมาน
เมื่อภาพวันวาน..ไม่เคยผ่านเลย
.. ดวงตาหม่นเหม่อ..
ซับความเพ้อ..อย่างนิ่งเฉย
ปล่อยน้ำตาเปื้อน..รดแก้มอย่างเคย
เพราะไม่รู้เลย..จะตัดใจได้..อย่างไร
++++++++++++++++++++++++++++++++++
... เป็นความนึกคิดที่มีตัวตนแห่งภาพ
..ไม่มีเสียง ..แต่เหมือนกับได้ยิน
คุณเข้าใจมันรึเปล่าว่า ..คืออะไร?
*__*
704
1
0
หน้าส่วนตัว
