เขาแบกกล้องท่องไพรไปได้ทั่ว มิเคยกลัวอ้างว้างกลางป่าเปลี่ยว แม้ไม่มีสาวคนไหนให้แลเหลียว เดินคนเดียวลดเลี้ยวไปได้ทั้งวัน ขอเพียงแต่แค่ให้มีนกสีสวย เกาะสำรวยแลดูเด่นเห็นคงมั่น จะเวียนเฝ้าเช้าจรดค่ำย่ำทุกวัน พิถีพิถันถ่ายภาพพลันนกนั้นมา นกทุกตัวที่เขาเห็นเด่นไกลใกล้ ไม่ทันไรเขาถ่ายได้ไร้กังขา ภาพทุกภาพล้วนงดงามอร่ามตา จนเกินกว่าคำพรรณนาของผู้ใด เขาระรื่นตื่นแต่เช้าเฝ้าถึงค่ำ เที่ยวย่องย่ำทั่วดินแดนแคว้นไหนไหน ตระเวณถ่ายภาพนกใดได้ทั่วไทย สุขเกินใครเกินผู้ใดเคยได้มี