แมงกุ๊ดจี่
รู้มิอาจปล่อยเฉยเหมือนเคยเป็น
หยุดซุกเร้นความรู้สึกส่วนลึกใจ
ถึงเวลาต้องพิสูจน์ควรพูดไป
โปรดฟังไว้...ฉันรักเธอเสมอมา
เมื่อถึงคราจะเฉลยเปิดเผยถ้อย
คนรอคอยกลับกลายทำหายหน้า
ไม่อยู่เพื่อ...ฟังคำมั่น...ลั่นวาจา
อยากบอกว่า...ฉันรักพร้อมภักดี
เพราะดื้อดึงปากหนักรักจึงห่าง
รู้ทุกอย่างมันสายไป...ในวันนี้
แม้อยากบอก...ความจริงสิ่งที่มี
เธอกลับหนีจากไปห่างไกลกัน
ร้องตะโกนคำ "รัก" ที่หนักแน่น
ให้ทดแทนเป็นถ้อยคำแสนสำคัญ
จึงเปล่งเสียง...สำเนียงนี้ที่คงมั่น
นี้ไงคำนั้นที่เอ่ยปากเคยอยากฟัง...?
ได้ยินไหม? ได้ยินไหม ? โปรดฟังว่า "ฉันรักเธอ"