มองดูเงาจันทรสะท้อนน้ำ พอฝนพรำน้ำนั้นก็สั่นไหว เงาในน้ำระส่ำเพี้ยนก็เปลี่ยนไป ไม่เห็นได้ละม้ายจันทร์ที่ฉันมอง เงาที่ไหวเหมือนใจที่มันสั่น ฤทัยพรั่นพลันจะแยกแสกเป็นสอง ฝนก็ร่วงลงมาฟ้าก็ร้อง น้ำตานองสองแก้มแซมฝนโปรย ร้องไปเถิดร้องออกมาท้ากับฝน เกิดเป็นคนเจอทั้งอิ่มทั้งหิวโหย เจอทั้งสุขทุกข์สั่งนั่งโอดโอย ฤาอิดโรยอ่อนแรงถูกแพงเจอ แต่ว่าเกิดเป็นมนุษย์ต้องหยุดคิด ว่าชีวิตที่ใช้อย่าไผลเผลอ ทุกปัญหามีกุญแจหาให้เจอ น้ำตาเอ่อเสียใปไม่ได้ความ...........
1387
5
0
หน้าส่วนตัว
