..๏ เหมือนร้างรูปไร้รอยให้พลอยพบ ครารักจบลบจากเหลือซากฝัน กกกอดเจ็บเหน็บหนาวร้าวจาบัลย์ ผ่านคืนวันท่ามโศกวิโยคครวญ เพียงซากร่างหยัดยืนบนผืนหล้า ธารน้ำตาบ่าไหลร้องไห้หวล พันธนาแห่งเหงาเข้าตีตรวน เพลงรัญจวนกล่อมจิตยามนิทรา หวังรอหวังจากฟ้าให้ปรากฏ หวังใครปลดบาศบ่วงห่วงเสน่หา หวังใครช่วยพ้นผ่านพันธนา หวังอีกคราแม้นสิ้นหวังก็ยังคอย เหมือนร้างรูปไร้รอยให้พลอยพบ ครารักจบซบร่างอย่างเหงาหงอย เหม่อมองฟ้าไร้เดือนใจเลื่อนลอย น้ำตาปรอยเปื้อนแก้มแรมราตรี๚ะ๛
1800
4
0
หน้าส่วนตัว
