หน้าส่วนตัว
ความจริงคือความจริงจงนิ่งไว้
อย่าหวั่นไหวสิ่งยวนเย้าพาเข้าลึก
อาจหลงทางวกวนผจญศึก
ดั่งม้าคึกมากพยศอาจหมดแรง
แม้ขุนเขายังผุกร่อนชะง่อนทรุด
สายน้ำผุดชะไปไม่กล้าแกร่ง
ลมฝนพัดซัดกระหน่ำทำเปลี่ยนแปลง
สายลมแล้งที่โบยโบกอาจโยกยับ
ต้นอ้อยหวานอ่อนโอนจึงพ้นหัก
ไม่ยึดหลักแข็งขืนยืนท่ารับ
ลู่ลมร้ายไหวปลิวพริ้วสลับ
โค้งคำนับมรสุมที่รุมเร้า
วัฏฏะสังขาราอัตตามนุษย์
ช่างเกินสุดหยั่งรู้สู่ใจเขา
อุเบกขา สมาธิ ที่แบ่งเบา
ความขลาดเขลาจะห่างไกลไร้กังวล.
บพิตร
๒๔/๙/๕๒
1143
3
0
