....วันนี้เธอ ยิ้มเยาะ หัวเราะฉัน ผลาญชีวัน ด้วยถ้อยคำ ย่ำถากถาง ศักดิ์ศรีเธอ นั้นเลอค่า กว่าทุกทาง ฉันอ้างว้าง จำหนีไป ไกลยุพิน ....เธอหัวเราะ ฉันได้ ในวันนี้ สิทธิ์เธอมี ใช่ไหม คนใจหิน ยิ่งฉันเศร้า โศกา น้ำตาริน เธอกลับหมิ่น เอ่ยมา สาแก่ใจ ....ที่ฉันต้อง หลงลม จนตรมเศร้า ก็ใครเล่า มาเสนอ เธอใช่ไหม ไหนว่ารัก รักมั่น มิทันไร เผยหัวใจ กลับกลอก...คนหลอกลวง...