เธอผันเปลี่ยนเปลี่ยนผันฉันเป็นเขา ไม่มีเราเราไม่มีนี้เหมือนก่อน เหลือเพียงฉันฉันเพียงเราเฝ้าอาวรณ์ เธอจากจรจรจากพรากหทัย จึงเกิดเจ็บเจ็บเกิดกำเนิดขึ้น ทั้งหลับตื่นตื่นหลับกลับโหยไห้ ไม่มีเธอเธอไม่มีนี้เรื่อยไป สุดช้ำใจใจช้ำระกำทรวง เหลือแต่เพียงเพียงแต่แค่ความหลัง ที่วาดหวังหวังวาดขาดห่วงหวง เพราะใกล้ชิดชิดใกล้ใจคนลวง จึงช้ำทรวงทรวงช้ำระกำใจ