ครู ครูยุคโลกาภิวัฒน์ สู่วงวัฏฏสงสาร ดิบดำสืบสันดาน ก็รานรุกจนขุกเข็ญ ชื่อปูชนียบุคคล ก็ถูกปล้นล้นลำเค็ญ ความดีที่เคยเด่น ก็ด่ำด้อยถดถอยลง อิทธิพลปนอำนาจ ฉ้อหลวงราษฎร์อย่างลุ่มหลง วนว่ายในแวดวง มุ่งเสริมส่งหมู่ญาติมิตร อุปถัมภ์สื่อนำชัก ปรปักษ์ก็หมดสิทธิ์ คุณธรรมดื่มดำมิด นี่คือชีวิตครู อธิปไตยใครปลอกปลิ้น ด้วยเล่ห์ลิ้นน่าอดสู คนดีสิเข้ารู ข้างขี้ครอกออกเดินซอย ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ รอฟ้าคล้ำรอฝนปรอย ชาวสวรรค์ทานอร่อย โลกมนุษย์ขุดเผือกมัน เทวดามิเหลียวแล