จิบกาแฟอุ่น-อุ่นคิดใคร่ครวญ ฤดูกาลแปรปรวนชวนให้เหงา นั่งมองฟ้าตอนเช้าเป็นสีเทา ใจของเราซึมเซาเพราะเหตุใด จิบกาแฟอุ่น-อุ่นอยู่ที่เดิม พร่องก็เติมชงยากซะเมื่อไหร่ นั่งมองฝนมองฟ้าจากไกลไกล คงต้องรอต่อไปกว่าจะซา จิบกาแฟเมื่อไหร่ก็ยังอุ่น มองไอกรุ่นจากถ้วยอย่างช้าช้า แต่อากาศกลับหนาวจนเริ่มชา ไม่รู้เลยเวลาที่เปลี่ยนแปร จิบกาแฟอุ่นอุ่นข้างหน้าต่าง มองฝนอยู่ห่างห่างท่าจะแย่ ขืนเอาแต่นั่งรอฟ้าไม่แคร์ คงต้องจิบกาแฟอยู่คนเดียว
3931
10
0
หน้าส่วนตัว
