vaproud
โอ้ดวงใจพิสุทธิ์แห่งพี่เอย
อย่าร้างจร รอนเลย ให้แหนงหน่าย
น้องถักถ้อยร้อยศรัทธามิคลาย
มั่นคงต่อความหมายมิผันแปร
คืนจันทร์โศกคร่ำครวญถึงดาวพร่างพราว
ลมพรูจะกรูกราวเปลี่ยนกระแส
พัดผ่านมารวดร้าวราวอ่อนแอ
ฤๅพ่ายแพ้ต่อทิศทางที่ต่างไกล
เฝ้าร่ำรำพึงรำพัน
ริมระเบียงแสงจันทร์ หม่นไหม้
เวิ้งฟ้าว้างคว้างเปล่าสะท้านใจ
สะท้อนเสียงสะอื้นไห้แห่งตัวตน
ขวัญเอย
กลับมาชิดทรามเชยสักคราวหน
น้องถักถ้อยร้อยรักประจักษ์ยล
ข้ามฝ่าพ้นกระแสธารากาล
พี่เอย
อย่าจากจร รอนเลย ให้เลือนผ่าน
ดวงใจน้องนี้จักแตกราน...............
....................................................