ลุงเอง
ด้วยอดีตไม่คิดว่าจะบวช เป็นนักดวดตัวยงอย่าสงสัย
ทุกทุกเย็นต้องร่ำแต่เมรัย จนชื่อเสียขจรไกลจอมขี้เมา
เมาจนมีสาวสาวมาสงสาร ต่างกล่าวขานว่าลุงชั่งโง่เขลา
เหตุที่เมาด้วยรักหักอกเอา จึงพึ่งเหล้ามาเผาความตรอมใจ
ตัดสินใจพยาบาลมาสานรัก คิดปักหลักสร้างฐานชีวิตใหม่
ด้วยสัญญาว่าต่อจากนี้ไป เลิกเมรัยคิดหวังสร้างตรอบครัว
เลิกขี้เมาทำงานสร้างฐานะ ต่อนี้จะหันหลังไม่คิดหวน
ลืมอดีตกรีกใจเพื่อหน้านวล ปีครบถ้วนแต่งานสัญญาใจ
ปีสองเก้านับแต่เริ่มรักใหม่ คิดครวญใคร่เลิกงานไม่ไปใหน
เพื่อนจะว่ากล่าวขานช่างประไร แม่นั้นให้ดีใจในลูกชาย
เราสองต่างตกลปลงใจรัก กำหนดงานแน่ชัดเป็นที่หมาย
ปีสามศู