เรนโมเมจัง
ทางข้างหน้า สูงชันเคยฝันไว้..
จะก้าวไป ปีนป่าย .. เพราะหมายสูง
จะเพียรตามเหนื่อยหนัก .. เพื่อชักจูง
จะฝ่าฝูง พยัคฆ์ร้าย .. ที่กรายมา
จะตรึกตรองมองนัย .. แม้วัยเขลา
จะนำเอา เหตุและผล เพื่อค้นหา
จะสร้างสรรค์ปันแบ่ง..แจงที่มา..
จะอาสาริลอง ..เพื่อผองชน ..
จะแก้ไข.. ค่าต่าง.. เพื่อสร้างสรรค์..
ไม่ขีดฝันพฤติกรรม .. ที่สับสน
ค้นหาเหตุขัดแย้ง .. ที่แฝงตน
วิเคราะห์ผลกรงกรอบ.. ที่ครอบ.. ใจ..
เป็นแค่เพียงภาพวาด .. ที่ขาดสื่อ
แค่สองมือหนึ่งร่าง .. สร้างเงื่อนไข..
ผ่านถูกผิดค่านิยม .. สังคมภัย
จะอย่างไรเป็นฉัน.. เด็ก ..