แก้วประเสริฐ
พลันคำนึงพึงคิดจิตหวนหา
ถึงแก้วตายาใจในความฝัน
ที่เพริศแพร้วแย้มยิ้มพริ้มใจกัน
อันความฝันยังตรึงซึ้งอุรา
ท่องเที่ยวไปในวิมานผ่านพิภพ
สุดทำนบจบแดนแสนหรรษา
มีดาวเดือนเลื่อนลอยเป็นเพื่อนมา
แสงเจิดจ้าพากัลยาร่าเริงไป
อีกเมฆินทร์ที่ขยายขจายสวยเด่น
ดุจดั่งเช่นสำลีสีสดใส
ชุดนวลเจ้าขาวผ่องส่องวิไล
เฉิดไฉไลทอแสงแห่งน้องนาง
อร่ามเหลือเมื่อฉันยามจับจ้อง
พิศตัวน้องยามเจ้าเฝ้าขนาง
ยกมือเราเคล้าคลึงสองนวลปราง
สุดจะสร้างอารมณ์รักสมฤดี
สมเป็นราชินีที่งามเด่น
เปรียบดั่งเช่นนพเก้าวาวแววสี
ประกบคู่อยู่ท้องฟ้าท่องราตรี
ยากสุดที่มีใครมาจับจอง