แม้นแสนเหนื่อย เพียงใด ใจไม่ท้อ คลื่นลมก่อ กวนใจ ไม่โศกศัลย์ แม้นพายุ โหมกล้า ท้าโรมรัน มิเคยหวั่น ใจฉัน นั้นเคียงเธอ หากวันใด ที่เธอไกล ไปจากฉัน มิไหวหวั่น ด้วยรักนั้น มั่นเสมอ เพราะใจรู้ ว่าคลื่นลม ที่ละเมอ หวนพบเจอ หาดทรายทอง คล้องสองใจ คือผืนทราย พรายพราว วาวระยิบ ที่กระพริบ แวววาม งามสดใส แกร่งดุจเพชร หนักแน่น อยู่ภายใน พร้อมหทัย คงมั่น ทุกวันวาร หาดทรายสวย ด้วยทะเล เห่กล่อมรัก เฝ้าฟูมฟัก เคียงฝัน วันแสนหวาน ร้อยดวงใจ แห่งรักไว้ ให้เนิ่นนาน ร่วมผสาน ดั่งทรายอยู่....คู่ทะเล......ฯ