พู่กันของหูกวาง
โถมพัดซัดกระหน่ำไม่พร่ำท่า
ก็ไหลบ่าห่าฝนจนเหนื่อยอ่อน
เข้าสู่ช่วงวิกฤติชีวิตคลอน
จะแตกร่อนเมื่อไรไม่รู้ตัว
ภาวนาขอแสงแห่งความหวัง
ลบภวังค์ร้อนเร่าในเงาหัว
มืดมิดทุกทิศทางอ้างว้าง-น่ากลัว
เฝ้ารอเพียงแสงมัวส่องตัวเรา
เศร้าหนัก..หยุดพัก..อาจหาย
สิ้นหวัง..สุดท้าย..แพ้เขา
หยุดพัก..เท่าใด..ใจเรา
สุดทาง..สุดเศร้า..สุดจะลืม...
.........................................................
ไม่อยากฟังหรือเข้าใจในข้อแม้
สุดแต่จะคาดเดาเล่าความหมาย
ความจริง..คือความจริง ถ้าทิ้งไป
กูจะสิ้นลมหายใจในเงาลวง
..........................................................
หรือตัวกูจะต่อสู้เพียงแค
6798
12
0
หน้าส่วนตัว
