คืนนั้นจันทร์สวย...เธอยังเห็นด้วยกับฉัน คำพร่ำรำพัน...เหมือนมันพึ่งจะผันผ่าน ลมผัดรำเพย... เหมือนดังที่เคยพบพาน พัดพาเธอพลัน....ให้ผ่านเลยไป คืนนี้จันทร์เหงา...เมื่อเราต้องมาเหินห่าง ลมพัดบาง-บาง ก็ยังกระทบหัวใจ ไม่มีคำลา...พูดจาหรือว่าอย่างไร ลบเลือนเลื่อนคลาย....คล้ายจันทร์วันแรม