คนของสายลม
แก้วน้ำของเธอยังวางอยู่ที่เก่า. . . . .
เหมือนกับฉันที่ยังเจ้าน้ำตาอ่อนไหว
หลังจากที่ใครคนหนึ่งเข้ามาชีวิตก็เปลี่ยนไป
สิ่งที่หลงเหลือไว้ให้คือร่องรอยและ. . .น้ำตา
หมอนที่เคยอิงแอบพิงกันยังอยู่
อะไรที่เป็นคู่ก็ยังคงอยู่ตรงนั้น
รองเท้า หมอนข้าง แปรงสีฟัน. . .
ทุกอย่างยังเป็นคู่กันยกเว้นเพียงฉันและเธอ
บอกตัวเองว่าต่อไปนี้จะอยู่อย่างไร
คำตอบที่ได้คืออยู่ไปวัน วัน แบบนี้
หลายคนบอกว่าเวลาจะช่วยรักษาแผลที่มี
ไม่รู้ว่าเวลาจะช่วยคน คน นี้ เมื่อไหร่?
คงอีกนานกว่าความปวดร้าวจะเบาบางลง
เมื่อความเข้มแข็งบั่นทอนลงเต็มที่. . . . .
คาถาบทเดียวที่ปลอบตัวเองคือ..ไม่เป็นไรคนดี
ต้องผ่า
955
5
0
หน้าส่วนตัว
