ร้อยฝัน
จะเจ็บปวดอย่างไรเธอไม่รู้
จะหดหู่อย่างไรเธอไม่เห็น
จะทุกข์ร้อน อย่างไร ให้มันเป็น
ไม่เคยเค้น น้ำตา ให้อาทร
ทำใจเย็น เย็นชา ประสาหญิง
แม้ที่จริง ใจเจ็บ เกินถ่ายถอน
ปั้นหน้าชื่น ฝืนเล่น เป็นตัวละคร
แต่ละตอน แต่ละบท จนหมดใจ
มันดูแปลก แปลกไป ไหมละเออ
รักจนเพ้อ รักเธอ จึงทำได้
ก็มันเจ็บ ยับเยิน จนเกินไป
จะอย่างไร ก็ไม่คืน ยอมฝืนทน
จะเย็นชา ต่อไป ทั้งใจรัก
ให้ประจักษ์ แจ้งใจ ในสักหน
มันจะแข็ง เพียงใด หนอใจคน
ไม่ดิ้นรน ไขว่คว้า รักมาครอง
ประตูใจ ใส่กลอน ไว้แน่นหนา
กลัวใครมา ชิงใจ ให้มันหมอง
กลัวเจ็บช้ำอีกหน ไร้คนปอง
ไม่อยากลอง รักอี
หน้าส่วนตัว
16124
19
0
