บนข.
คนมีรัก มักมีคน มารนรัก
เหมือนเหยียบตม ในปลัก รักติดหล่ม
มิเปื้อนโคลน ก็เหมือนโดน ขี้โคลนตม
ให้จ่อมจม หล่มรัก เมื่อแรกเจอ
เหมือนบุปผา หน้าแล้ง ที่แห้งผาก
พอฝนฝาก เร่งรีบ กลีบเผยอ
ก็เบ่งบาน รับฝน ที่ปรนเปรอ
งามเสมอ กิ่งก้าน ประสานใบ
แม้นแรกรัก มักแปลก ที่แรกพบ
แต่ใจย่อม สยบ สยิวได้
กอดสายลม ลมหวน ปั่นป่วนใจ
เอมอิ่มใน กระมล คนมีรัก
ถึงไฟแดด แผดกล้า มาแผดแสง
ก็ยังไม่ ร้อนแรง เปล่งแสงหลัก
เท่าไฟร้อน ตอนที่ คนมีรัก
มันร้อนหนัก เหนี่ยวหน่วง ในดวงใจ
เมื่อไฟรัก แผดอก นรกเผา
ยิ่งร้อนเร่า เร่าร้อนยิ่ง กว่าสิ่งไหน
หากเธอนั้น ขันอาสา มาดับไฟ
โปรยน้ำใจ ดับร้อน บรรทรเทา
ขอแค่รัก รักแค่ขอ
0
0
0
หน้าส่วนตัว
