12 เมษายน 2556 22:22 น.
คีตากะ
เธอจะเศร้านานแค่ไหน...
ทนหม่นไหม้ลำพังนั่งโศกศัลย์
กับความหวังลมลมตรมจาบัลย์
ในความฝันที่เธอชอบเพ้อครวญ
เธอจะร้าวนานแค่ไหน...
เจ็บปวดใจเปล่าเปล่าเฝ้าคิดหวน
กับเรื่องราวหลอกตนทนคร่ำครวญ
คอยย้ำเตือนซ้ำซ้ำช้ำอุรา
เธอจะหมองนานแค่ไหน...
ทำร้ายใจตัวเองเก่งจริงหนา
หลงยึดมั่นกับใครให้ทรมา
เสียเวลาชีวิตจิตเสื่อมทราม
เธอจะเจ็บนานแค่ไหน...
ทิ่มแทงใจซ้ำซากอยากไถ่ถาม
เพียงเพราะใครไม่แจ้งแห่งนิยาม
ฤาเพียงความเปล่าว่างร้างตัวตน
เธอจะทุกข์นานแค่ไหน...
ที่เผลอใจผูกจิตคิดสับสน
กับมายาภาพฝันอันวกวน
แห่งตัวตนคนนั้นที่ผันแปร...
1 สิงหาคม 2558 00:06 น.
คีตากะ
เดินฝ่าหมอกความเหงาทุกเช้าค่ำ
แอบเก็บงำความร้าวคราวหนหลัง
รักผิดพลาดซานซมล้มพ่ายพัง
หัวใจยังเข็ดหลาบภาพตรึงตรา
บาดแผลลึกล้ำนักเกินจักลบ
คนเคยคบหักหลังยังผวา
ยิ้มซ่อนดาบอาบพิษอนิจจา
ตอบแทนค่าความซื่อถือจริงใจ
ก่อนเหงาตายฟ้าคงคิดสงสาร
ส่งเธอผ่านมาพบสบพักตร์ใส
คนเคยร้างอ้อมแขนแสนปลื้มใจ
เลิกอายใครเหมือนเก่าเคยเปล่าดาย
ฝันอีกครึ่งรอพึ่งเธอเสนอให้
เคียงข้างใจเพ้อรักจักมั่นหมาย
เพียงช่วยลบปมด้อยรอยมากมาย
ชุบใจหายหมองหม่นทนนานมา
ขอเธอเป็นจิ๊กซอว์ต่อเติมฝัน
ตัวสุดท้ายสำคัญวันโหยหา
เผยภาพงามสมบูรณ์จำรูญตา
ร่วมฟันฝ่าสู่ฝันวันทดท้อ....
12 เมษายน 2556 22:23 น.
คีตากะ
เศรษฐกิจส่อวิกฤติพิษโลกร้อน
ทรัพยากรขาดแคลนแสนสับสน
ขาดแคลนน้ำทำเกษตรเหตุจราจล
อีกฟ้าฝนปรวนแปรไม่แน่นอน
โรงงานการผลิตวิกฤติหนัก
เกิดชะงักตามมาอุทาหรณ์
ลดเลิกละจ้างงานพานอาวรณ์
บ้างเลิกถอนกิจการงานลงทุน
เกษตรกรทุกข์ทวีหนี้สินเพิ่ม
ทั้งหนี้เดิมหนี้ใหม่ให้หัวหมุน
ธรรมชาติเล่นงานพานขาดทุน
ยากค้ำจุนชีวิตจิตเสื่อมทราม
นักศึกษาว่างงานการอาชีพ
เค้นคอบีบผู้คนมากล้นหลาม
การศึกษาพาล่มซานซมตาม
ทั่วเขตคามชุลมุนแสนวุ่นวาย
สินค้าแพงเงินเฟ้อเจอซ้ำซาก
ยุคข้าวยากหมากแพงแย่งซื้อขาย
ค่าครองชีพสูงลิ่วสยิวกาย
เหตุบานปลายขัดแย้งแย่งทำกิน
คนยากจนยิ่งมากยากแก้ไข
ในโลกไร้เมตตาน่าถวิล
ผลักให้ยืนปากเหวเลวชีวิน
จำคว้าหินต่อสู้อยู่หรือตาย.....
28 มกราคม 2554 00:28 น.
คีตากะ
รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
จุดมุ่งหมายปลายทางหว่างสวรรค์
เส้นทางสู่ดวงดาวพราวผ่องพรรณ
โพ้นฟ้าอันไกลลิบระยิบดาว
รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
ตั๋วมีขายจำกัดจัดเหินหาว
ทางสายรุ้งโค้งเคียวทอดเรียวยาว
เยี่ยมหมู่ดาวนับพันอันตระการ
รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
ออกสายสายรออยู่ผู้โดยสาร
ยามอาทิตย์ทอแสงแห่งวันวาร
รถเคลื่อนผ่านจากท่าสถานี
รถไฟสายด่วนขบวนสุดท้าย
เส้นทางสายช้างเผือกเลือกวิถี
เตรียมสำรองตั๋วนั่งยังพอมี
สุขาวดีจุดหมายสุดปลายทาง....
12 เมษายน 2556 22:24 น.
คีตากะ
หนึ่งคัมภีร์ล้ำเลิศประเสริฐแสน
ซ่อนดินแดนพยัคฆ์อารักขา
สารัตถะอรรถถ้อยร้อยรจนา
แจ้งวิชชาอมตะละเกิดตาย
หากผู้ใดได้ครองต้องปราโมทย์
นามอุโฆษทั่วหล้าสง่าผาย
ยิ่งใหญ่ในตรีภพจบวันตาย
ทุกสิ่งหมายสำเร็จเสร็จตามจินต์
แดนพยัคฆ์อันตรายยากกรายผ่าน
ทุกห้วงกาลมากภัยให้ถวิล
ชนตกตายมายมากฝากชีวิน
เกลื่อนแดนดินอุจาดอนาถตา
เฉกสงสารอันตรายล้วนตายเกิด
แต่ล้ำเลิศคัมภีร์มีศึกษา
ทั้งรักโลภโกรธหลงดงกามา
ปลุกปัญญาสู่มรรคเลิศนักแล !
Calendar
Lovers
17 คน เลิฟคีตากะ
หน้าส่วนตัว
1593
