keekie
ห้องสี่เหลี่ยมคับแคบ ..
มีเพียงฉันกับความเจ็บแปลบปวดปร่า ..
มืดมิดเศร้าหมองนองน้ำตา ..
มิรู้ตัว .. มองหา .. สิ่งใด ..
ฉันนั่งบนเก้าอี้สีขาวกลางห้อง .. ไร้แสงไฟ ..
มีเพียงจันทร์สาดทอแสงละออผ่านบานหน้าต่าง ..
เป็นเส้นเสี้ยว .. เหมือนแสงส่องนำทาง ..
ให้หัวใจอ้างว้างพอสว่างเรืองรอง ..
ให้หมกมุ่นครุ่นคิดกับสิ่งต่างๆ ที่เคยเกิดขึ้น ..
สงสัยตัวเอง .. ชีวิตฉันเกิดมาเพื่อสังเวยความล้มเหลวในอดีตหรือเช่นไร? ..
ไยทุกส่วนเสี้ยวความรู้สึก .. ยังจมปลักอยู่กับสิ่งที่ล่วงเลยไปแล้ว ..
.. สิ่งล่วงเลย .. ที่คงไม่มีใครให้คำตอบได้ว่ามันจะวนเวียนกลับมาในชีวิตฉันอีกหรือไม่ ..
วนเวียนกลั
1377
1
0
หน้าส่วนตัว
