* ยอดหญิงแลมิ่งมิตร *

แก้วประเสริฐ

              *  ยอดหญิงแลมิ่งมิตร  *

      แสงสีทองส่องพื้นหล้าฟ้าบรรเจิด
จริยาเลิศสุดสล้างสว่างฟ้า
ช่างงดงามทาบลงตรงพสุธา
ละอองน้ำหยาดนภารุ้งลาวัลย์

      รัญจวนให้ใฝ่คำนึงถึงชายหญิง
หยดย้อยยิ่งรูปลักขณาหาเสกสรร
ดุจดั่งอัปสรเทพเทวัญคู่เคียงกัน
สุดวิลาวัลย์เคียงจรดบนฟากฟ้า

      หยาดสู่พื้นจากหล้าพสุธาสล้าง
งามสว่างพินิจทำมะชาดหนา
รัศมีผ่องยองใยจากในนภา
ดุจดั่งฟ้ามาชโลมประโลมใจ

      มวลแมกไม้สกุณาพาขับกล่อม
ลมพัดไผ่ไหวล้อมกล่อมเสียงใส
สดุดีสองคู่สร้างกังวานไพร
เฉิดวิไลดนตรีสวรรค์ครั้นสู่ห้วง

      เหล่ามัจฉาในธาราพาสุขสันต์
แสนสำราญพ่นน้ำนำสู่สรวง
หยาดละอองพวยพุ่งเป็นใยยวง
เข้าลุล่วงสู่คู่ฟ้าพาเบิกบาน

      ตระการยิ่งจริงหนอพอเป็นเพื่อน
แสนตรึงเตือนเหมือนสวรรค์มาขับขาน
กล่อมหมู่ชาวเหล่านารีที่สำราญ
อีกบุรุษนั้นยิ่งสราญบันเทิงรมย์

      เปรียบดั่งแก้วมณีรัตน์อันโชติช่วง
ร้อยด้วยห่วงสุขสันต์นั้นเหมาะสม
ประโลมรักห่วงใยใฝ่ภิรมย์
สิ่งตรอมตรมยามพบหน้าพากระจาย

      โอ้วันคืนชื่นบานที่สราญนี้
ยากจะมีหวนกลับคงมิสลาย
ทะมะชาดพินิจจิตกวัดด้วยหัวใจ
ฝังลึกไปสู่ในห้วงช่วงวิญญาณ.

   ๙๙๙  แก้วประเสริฐ.  ๙๙๙