คืนหนึ่งนอนหลับกลางหญ้า มีจันทร์ดารา มาเป็นมิตรพาผ่อนคลาย ราตรีชวนหลับสบาย ทุกข์โศกห่งหาย จิ้งหรีดกรีดร้องเรไร ใบไม้มาโบยโบกใบ สร้างพิณเสียงใส เสียดสีสรรสร้างเสียงซอ คล้อยเคลิบเคลิ้มสุขแท้หนอ จึงไม่รีรอ บังเกิดฝันให้ประจักษ์ ว่าดาราพลีตนถัก เป็นผ้าดีนัก มาประดับแต่งกายา หมายจับเจ้าดวงจันทรา มาให้แก้วตา เป็นของขวัญหมั้นดวงใจ มั่นเป็นปักษาบินไกล ว่ายฟากฟ้าไกล สู่ห้วงแห่งจักรวาล ฝันอยากหยุดกระแสกาล เพื่ออยู่คู่นาน กับยอดรักนานสืบไป หลังนั้นสะดุ้งกระตุกใจ