ณ วันหนึ่งภาพฝันพลันปรากฏ เป็นทางคดเคี้ยวไปในความหวัง แต่ก็รู้อยู่แก่ใจไม่จีรัง ถึงภาพฝังตรึงจิตสนิทใน ณ วันนั้นฉันคิดจิตร่วมสอง เป็นคู่ครองครองคู่อยู่ไม่หาย แต่กลับต้องผิดหวังใจมลาย ภาพสลายหายไปในพริบตา ณ วันนี้คงต้องจองจำใจ แต่นี้ไปจะไม่ให้ใครกำหนด ชีวิตผ่านหนามเกี่ยวที่เลี้ยวลด เหมือนเรือบดพายไปไม่พบทาง ณ วันหน้าจะพาใจให้แข็งแกร่ง หากพบแรงใจใหม่ได้สุขสม คิดจะไม่ปล่อยใจให้ระทม คงสุขสมดั่งจิตคิดหวังเอย...
1109
2
0
หน้าส่วนตัว
